Καλησπέρα καλή φίλη και φίλε, του άσημου αυτού blog σκόρπιων σκέψεων του υπογράφοντος.

Αρχικά οφείλω να απολογηθώ γιατί το (και σας) παραμέλησα λίγo και σταμάτησα να γράφω τις σκέψεις μου, αλλά… εδώ είμαι και επανέρχομαι ορμώμενος με πολύ juicy στοιχεία που πιστεύω ότι έχουν αρκετό ενδιαφέρον.

Σήμερα λοιπόν, το μενού έχει ευχρηστία και Conversion Rate Optimization, όπως και μερικά πολύ ενδιαφέροντα διδάγματα που μάθαμε, τα οποία μοιράζομαι για να μην ‘σπάσετε και εσείς τα μούτρα σας’, άσκοπα.

Αν κάποια στοιχεία, φανούν λίγο πιο τεχνικά, απολογούμαι και θα προσπαθήσω να τα υπεραπλουστεύσω όσο περισσότερο γίνεται.

Πάμε λοιπόν… All aboard!

The Case

Τους τελευταίους τρεις μήνες, ένα από τα projects που δουλεύω είναι το νέο Koolfly.
Έχοντας αλλάξει διοίκηση (που δεν νομίζω ότι είναι της παρούσης), ο ρόλος μου ήταν να το πάρω από το χεράκι, να το βάλω σε νέα πλατφορμίτσα με νέο designάκι, και από εκεί και πέρα, να τρέξουμε ένα εκτενές πρόγραμμα Conversion Optimization, για να ανεβάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τις πωλήσεις του. Όλα τα εύκολα, στον κύριο Φώτη, κατάλαβες? 😉

Στο έργο λοιπόν συνάντησα δυο καλούς συνεργάτες, την εταιρεία Protean που έβαλε την πλατφόρμα (eShopkey), και την εταιρεία Koolmetrix που τρέχει το Digital marketing, και με την οποία ξεκινήσαμε το πρόγραμμα του CRO.

Αυτά σαν πρώτη, γενική εικόνα.

Disclaimer: Αναφέρω τα ονόματα των εταιρειών, όχι γιατί επιδιώκω την προώθηση τους (μιας και συνεργάζομαι με πολλά agencies σε διάφορα projects, και τα τιμώ όλα), αλλά γιατί μαζί δουλέψαμε αρκετά για να βγουν τα πιο κάτω στοιχεία, μερικά εκ των οποίων μοιράζομαι κατόπιν και δικής τους αδείας (όπως προφανώς και της ιδιοκτησίας του Koolfly).

The Results

Ξεκινώ από την αρχή με τα αποτελέσματα, για όποιον καλό φίλο ή φίλη, βαριέται να διαβάζει τις τεχνικές λεπτομέρειες που θα αναλύσω πιο μετά. Έχουν το ενδιαφέρον τους, αλλά δεν μπορώ να υποχρεώσω κανέναν να διαβάσει τα σεντόνια μου. Πολλές φορές είναι τόσο βαρετά… που πλήττω και εγώ όταν τα διαβάζω. 🙂

Παρόλα αυτά, αν δεις κάποιο από τα νούμερα και σου κεντρίσει το ενδιαφέρον, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου, στο emailάκι που έχω στο τέλος της σελίδας.
Στα πλάι αυτά.

Περνάμε κατευθείαν στο κυρίως πιάτο. Στο φιλέτο.

Conversion Rate.
Η αύξηση που καταφέραμε να πετύχουμε μέσα σε μερικούς μήνες…

Και πριν πει κανένας μπαγασάκος ότι είναι λόγω των εκπτώσεων, απλά θα προσθέσω και το πιο κάτω image… που δείχνει το CR, με τις εκπτώσεις μέσα. 😉

Και επειδή πάντα μου αρέσει να δουλεύω με benchmarks, ας το δούμε και σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κλάδο, μέσα από την πλατφόρμα του Σκρουτζ (thank you guys, για την πολύ χρήσιμη πληροφορία).

Ε, ε??

Ένα κουκλάκι δεν είναι? 🙂

Πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο όμως?

Πάμε να δούμε μερικές παραπάνω λεπτομέρειες. Και εδώ θα ξεκινήσω να γίνομαι λίγο πιο τεχνικός, οπότε όποιος/α δεν θέλει να διαβάσει πιο κάτω… σε ευχαριστώ που έφτασες μέχρι εδώ, και θα εκτιμούσα πολύ ένα like/share.

Γιατί… Sharing is caring!

Κεφάλαιο Ευχρηστία

Ανοίγω μια μικρή παρένθεση, και δεν μπορώ να μην γράψω πως ενώ το design και η ευχρηστία είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία στην ορθή λειτουργία ενός eshop, αρκετοί επαγγελματίες/επιχειρηματίες εξακολουθούν να το βλέπουν σαν μια απλή ξεπέτα (συγνώμη για την έκφραση του πεζοδρομίου, αλλά ήταν ιερή αγανάκτηση).

Κλασσικά παραδείγματα που συναντάμε…

“Να ακούσουμε την άποψη ενός φίλου designer που ξέρει αυτός, γιατί είναι designer’.

Λίγη σημασία έχει το γεγονός ότι είναι interior designer ή fashion designer ή Jewerly Designer. Ποιος νοιάζεται; Θα ξέρει γιατί είναι ‘designer’. Τέλος.

Όπως ξέρει ο οδοντίατρος ή ο κτηνίατρος από παιδιά, γιατί τελειώνουν σε ‘…ίατρος’, όπως ο παιδίατρος. Σωστά;

Next…

…ότι και να σχεδιαστεί για τα πιο σημαντικά θα πρέπει να αποφασίσει το μεγάλο αφεντικό, γιατί ‘έχει δει πολλά eshops΄ και ‘ξέρει αυτός’.

Βέβαια και εγώ έχω δει αμέτρητες ώρες NBA μπάσκετ στην τηλεόραση. Πιστεύετε όμως ότι μπορώ να πηδήξω εφημερίδα? Με έχετε δει?

Αντίστοιχα ο πατέρας μου, πάντα μου έκανε παρατηρήσεις πως να παίζω σωστά σαν φουνταριστός (είμαι πρώην πολίστας). Τι σημασία που έχει που δεν κολυμπούσε. Η’ που έβλεπε μόνο το σκουφάκι μου και τίποτα κάτω από το νερό. Αφού με έβλεπε, και είχε δει και πολύ πόλο. Τέλος.

Get my point?

Για να μην πω και το αγαπημένο μου…

«να το κάνουμε όπως το Zalando, γιατί ξέρουν αυτοί»

Τι και αν το Zalando έχει μια ομάδα 3000 (ναι, τρεις χιλιάδες γράφω) tech ανθρώπων για να φτιάχνουν τα πάντα πάνω στην πλατφόρμα; Σωστά;

Άσε μας, ρε Φώτη με τη γκρίνια σου… Εμείς θέλουμε κάτι που να είναι ίδιο με το Zalando, ρε παιδί μου, ποιο είναι το πρόβλημα σου;

Πάσο…

Και δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσω να αναφέρω αντίστοιχα τυπικά προβλήματα που αντιμετωπίζω (όπως και πολλοί ακόμα επαγγελματίες και agency), όταν προσπαθώ να εξηγήσω ότι το σωστό web design που εφαρμόζει τους σωστούς κανόνες ευχρηστίας είναι σούπερ critical και για την επιτυχία του project (= για να βγάλει περισσότερα λεφτά).

Και για να το οπτικοποιήσω, αντί να γράφω χίλιες λέξεις, ας υποθέσουμε ότι έχουμε 3 ανταγωνιστές που πουλάνε ακριβώς το ίδιο προϊόν και έκαναν online τζίρο 1 εκ.
Ορίστε πως διαμορφώνεται το γραφικό, για:

• Τον επιχειρηματία Α, που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για design/UX/ευχρηστίες/ και λοιπά κουραφέξαλα
• Τον επιχειρηματία Β που βάζει έναν μικρό στόχο να βελτιώνει το CR του μόνο 2% το μήνα
• Τον επιχειρηματία Γ που βάζει στόχο να βελτιώνει το CR του κατά 5% το μήνα.

Και επειδή κάπου θυμάμαι ότι άνοιξα μια παρένθεση, άρα πρέπει και να την κλείσω… μάθημα πρώτο.

Η ευχρηστία παίζει απίστευτα σημαντικό ρόλο, οπότε μην αντιμετωπίζετε με ελαφρά την καρδία. Χάνετε απίστευτα λεφτά (πόσο πιο απλά να το πω, δλδ;)

Στο Koolfly αποφασίαμε να δώσουμε πολύ μεγάλο βάρος σε αυτό το κομμάτι σε σχέση με πολύ πιο creative και στυλιστικές προσεγγίσεις που κάναμε στα αρχικά designs, και τελικά μας βοήθησαν (μαζί με άλλους παράγοντες) να εκτοξεύσουμε τον δείκτη του CR.

Κεφάλαιο 2. Τα A/B tests

Στο Koolfly τρέχουμε ανά πάσα στιγμή 2 ταυτόχρονα tests. Το εργαλείο που χρησιμοποιούμε υποστηρίζει μέχρι 5 ταυτόχρονα, αλλά προτιμούμε να μην παίρνουμε τέτοια ρίσκα γιατί μπορεί να αλλοιωθούν τα νούμερα μας, συνεπώς και τα συμπεράσματα. Δεν υπάρχει λόγος για βιασύνες.

Έχουμε τρέξει λοιπόν, αρκετά τεστάκια, που τα πλαισιώνουμε με διάφορα tests που τρέχουμε σε Google/Facebook, κτλ.

Τρία γρήγορα πραγματάκια που μάθαμε, ‘σπάζοντας τα μούτρα μας’.

Test A: Το Σκρουτζ αλλοιώνει τα νούμερα σου

Παθόντες: Φώτης, Νίκος

Είτε αγαπάς, είτε μισείς το Σκρουτζ (εγώ το λατρεύω), αν ασχολείσαι με το κομμάτι του Optimization, πρέπει να βρεις τρόπο να το πετάξεις έξω από τα πειράματα σου.

Ο επισκέπτης του Σκρουτζ έρχεται ‘έτοιμος’ (=πολύ βαθιά στο funnel), οπότε δεν ακολουθεί την τυπική συμπεριφορά ενός επισκέπτη. Ακόμα και αν τα A/B tests σου είναι σε bottom funnel (Cart/Checkout) πάλι η συμπεριφορά είναι πολύ διαφορετική.

Πως το μάθαμε?

Ξεκινήσαμε να τρέχουμε ένα απλό testάκι στην listing page, θέλοντας να εξετάσουμε την υπόθεση:

‘αν κάνουμε πιο ευδιάκριτα τα φίλτρα, υπάρχει πιθανότητα να δούμε
(a) περισσότερα goal conversions από την listing page στη product page
(b) χαμηλότερο bounce, και κυρίως
(c) καλύτερες πωλήσεις?’

Έτσι στήσαμε το πιο κάτω test

(ok, συμφωνώ είναι λίγο άσχημο το variant με το πλαίσιο… αλλά μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος). 🙂

Στην αρχή το test μας έδειχνε ότι η υπόθεση μας ήταν σκέτη αποτυχία. 95% πιθανότητα να κερδίσει το αρχικό σενάριο (που έλεγε να μην βάλουμε πλαίσιο γύρω από τα φίλτρα).

Έλα όμως που εμφανίστηκε ο Νίκος και έκανε μια πολύ σωστή παρατήρηση που μας προβλημάτισε όλους.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ο επισκέπτης του Skroutz έρχεται στο eshop πολύ βαθιά μέσα στο funnel. Για την ακρίβεια έρχεται στην product page. Άρα δεν περνάει καν από τη listing page! Που σημαίνει ότι δεν βλέπει καν το A/B test μας.

Έτσι επειδή συνεχίζει το path του στο ‘original’ σενάριο, δημιουργούσε πάνω σε αυτό πωλήσεις, που μας ‘φουσκώναν’ τα νούμερα, άρα αλλοίωναν εντελώς το τεστ μας.

Όταν αλλάξαμε τα settings και ξεκινήσαμε ξανά το πείραμα από την αρχή, εξαιρώντας τα bottom funnel κανάλια (Skroutz/Bestprice/Glami/product remarketing), ώστε να πιάσουμε χρήστες που περνάνε σωστά από τη listing, τι είδαμε…?

Ακριβώς το ανάποδο αποτέλεσμα.

Συμπέρασμα; Ο κόσμος θέλει ‘κιτς’ πλαίσια για να εντοπίζει γρήγορα τα φίλτρα! 🙂

Στα σοβαρά όμως, επειδή τρέξαμε ακόμα δυο γρήγορα tests για να επιβεβαιώσουμε τον κανόνα του bottom funnel, πράγματα είδαμε σημαντικές διαφορές όταν εξαιρέσαμε τέτοια κανάλια.

(σημείωση: Δεν σημαίνει ότι είναι κανόνας. Πάντα έχει να κάνει με την υπόθεση και τις συνθήκες του test!)

Test 2: Αν πιέσεις τον χρήστη, θα κάνει ότι θέλεις

Παθών: Φώτης

Εδώ εντοπίσαμε ένα ακόμα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Πάντα πίστευα ότι το να γράψεις στο cart ως ένδειξη ‘σου μένουν ακόμα Χ ευρώ, για να κερδίσεις free shipping’ θα οδηγούσε το χρήστη να προσθέσει περισσότερα προϊόντα στο καλάθι, για να κερδίσει τα δωρεάν μεταφορικά.

Παρόλα αυτά, αποφασίσαμε να τεστάρουμε να δούμε αν πράγματι ισχύει η υπόθεση (τουλάχιστον στο Koolfly).

Έχοντας λοιπόν, ένα πολύ καθαρό και λιτό design στο shopping cart, αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα variant με το λεκτικό ‘σου μένουν Χ για free shipping’. Όπως στο πιο κάτω image.

Όπως πάντα, θέλουμε να τεστάρουμε 3 δείκτες:
(α) To goal conversion από το Cart στο Checkout
(β) Transactions
(γ) Revenue

Αποτέλεσμα…

97% probability ο χρήστης… να μην πολυγουστάρει να τον πιέζουμε!

Σου λέει ο άλλος .. ‘άσε με, ρε φίλε., άσε με ήσυχο. Αν θέλω δωρεάν μεταφορικά, είναι πρόβλημα μου. Μην με ενοχλείς!’

Η’ κάπως έτσι, τέλος πάντων, το αποκωδικοποιήσαμε εμείς. Υπάρχει κάποια άλλη ψυχή εκεί έξω που το έχει τεστάρει (το ίδιο ή κάτι αντίστοιχο); Θα ήθελες να μοιραστείς την εμπειριά σου μαζί μας;

Test 3: Δώσε μου επιλογές να κάνω γούστα

Παθόντες: Νίκος, Άλεξ, Φώτης

Αντέχουμε λίγη ακόμα φλυαρία για 3ο τεστάκι? Αν ναι, συνεχίζω. Αν όχι, απολότζιζ… αλλά θα συνεχίσω. 🙂

Σε πολλές κουβέντες που κάνω με agencies μιλάμε για το Top Funnel, και πως μπορείς να προσεγγίσεις τον κόσμο πιο σωστά, μέσα από δυναμικά προϊοντικά banners.

Έτσι λοιπόν, με κάποια agencies που συνεργάζομαι προσθέτουμε μέσα στα xml feeds διάφορες πληροφορίες πολύ χρήσιμες, για να στήνουμε custom υλοποιήσεις. Μια από αυτές είναι πόσο γεμάτο είναι το ασορτιμέντο σε ένα σχέδιο (αν έχει δλδ όλα τα μεγέθη ή αν είναι ‘σπασμένο’, του λείπουν δλδ μεγέθη).

Και αυτό γιατί πιστεύουμε πως όταν ένας χρήστης δει ένα προϊόν μας, είναι καλύτερο να του παρουσιάσουμε ότι έχει όλα τα μεγέθη (πχ σε γυναικείο παπούτσι να έχει τα μεγέθη 36, 37, 38, 39, 40), παρά να έχει έλλειψη σε κάποια (πχ να έχει μόνο 37, 39, 40).

Όλα καλά μέχρι εδώ. Μια χαρά υλοποίηση.

Έλα όμως έρχεται μια μέρα, ο κύριος Αλέξανδρος και μας λέει «ρε σεις, δεν δοκιμάζουμε αν πραγματικά ισχύει αυτή η υπόθεση?”

Στην αρχή, ξεκινήσαμε τα κλασσικά… «κάνε μας τη χάρη, ρε παλουκάρι. Άσε τα πράγματα όπως δουλεύουν και μπες στο eFood να παραγγείλεις κάνα σούβλακο”.

Πολύ γρήγορα όμως, άρχισαν να βράζουν τα πάθη του κυρ. Φώτη, βαθιά μέσα στα ενδόψυχα του.

Ήταν η φάση που ξεκίνησε ο Φώτης-διαβολάκι στον ένα ώμο, να ρωτάει τον Φώτη-αγγελάκι στον άλλο ώμο:

«Ρε συ Φωτάρα, εσύ δεν ευαγγελίζεσαι συνέχεια τα behavioral economics, τα cognitive biases, και λοιπές ακαταλαβιστίκες σοφιστείες; Ένα από τα πιο βασικά cognitive biases δεν είναι το scarcity bias; Όταν δηλαδή ένα προϊόν αρχίσει να παρουσιάζει έλλειψη, δεν αυξάνει απότομα και η επιθυμία αγοράς του; Δεν κάνει apply το φαινόμενο εδώ;»

Με αυτό στο μυαλό, πήγα σε Άλεξ και Νίκο.

Δεν κρατήθηκα.

«Νομίζω ότι ο Άλεξ, έχει δίκιο. Πρέπει να τεστάρουμε την υπόθεση.
Σκεφτείτε το ακόλουθο σενάριο. Αν δω ένα παπούτσι σε ένα banner ότι έχει γεμάτο ασορτιμέντο, ναι μεν θα πω ‘ΟΚ, μπράβο σου φίλε καταστηματάρχη, είσαι και γα και γε..μάτος’, αλλά πείθομαι τελικά να αγοράσω γι’ αυτό το λόγο;

Ενώ, αν δω ότι έχει μόνο ένα 45αρι μέγεθος στο παπούτσι που μου αρέσει, δεν θα σκεφτώ.. ‘τράβα να το αγοράσεις τώρα λεβέντη μου, μην το προλάβει άλλος»;

Με αυτή τη λογική, στήσαμε ένα αντίστοιχο τεστάκι στο Facebook.

Και όπως μπορείτε να παρατηρήσετε… το Scarcity effect δείχνει να δούλεψε.

Πριν βιαστεί όμως ο οποιοσδήποτε να βγάλει συμπεράσματα, να σημειώσω απλά ότι ξανατρέχουμε κάτι αντίστοιχο, και τα αποτελέσματα δείχνουν λίγο διαφορετικά, οπότε πρέπει να ψάξουμε πολύ περισσότερο στα δεδομένα μας, για να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε.

Όταν όμως, βρούμε την απάντηση που ψάχνουμε, δεν θα είναι τρομακτικά μεγάλο το όφελος αν έχουμε κατορθώσει να ρίξουμε το CPA τόσο πολύ (κοντά στα 11 ευρώ); Διανοήστε τι διαφημιστικό budget εξοικονομήθηκε μέσα από ένα A/B τεστ;;

Σύνοψη (επίλογος, φινάλε, αυλαία ή όπως θες πέστο)

Ξέφυγε πάλι το κείμενο και έγινε… βιβλίο, ούτε καν σεντόνι.

Απολογούμαι.

Αλλά παρασύρθηκα γράφοντας, όχι γιατί έχω κάποιο λόγο να δείξω νούμερα και να περιαυτολογήσω. Δεν είναι του δικού μου στυλ (μπορείτε να το δείτε και γενικά στο blog, όπου αποφεύγω να γράφω τέτοια πράγματα… Actions speak louder than words).

Παρασύρθηκα πιο πολύ από το πάθος να αποδείξω ότι το eCommerce δεν είναι, βρε αδερφέ, μια απλή άσκηση…. ‘Φτιάξε μωρέ ένα design να τελειώνουμε, ρίξτο πάνω και σε μια πλατφόρμα, κάνε και λίγο γκουκλοφέισμπουκ και πάμε παρακάτω’.

Όποιος το πιστεύει αυτό, δικαίωμα του και δεν θα του αλλάξω εγώ τα μυαλά.

Από την άλλη, όσοι φτάσατε εδώ κάτω και έχετε ακόμα ζωηρό ενδιαφέρον, θα πρότεινα να αρχίσετε να βλέπετε με πολύ μεγαλύτερη προσοχή (και σοβαρότητα), το θέμα Conversion Rate Optimisation, πιο ειδικά, και το τεράστιο κεφάλαιο ‘ευχρηστία’ πιο γενικά.

Στο τέλος της ημέρας, αν δεν δείτε ότι κάπου ή κάτι δεν το καταλαβαίνετε, δεν το καταφέρνετε, δεν, δεν, δεν…. ε, βρε σεις ζητήστε βοήθεια.

Εδώ είμαστε. 🙂

Και το όφελος είναι και πολύ μεγάλο και long term.

Ξεκινάω τα απαραίτητα υστερόγραφα…

Υ.Γ1.: Αποποίηση Ευθυνών, νο1. Δεν υπάρχει καμία σκέψη/διάθεση/υπόνοια να επικρίνω την δουλειά που γινόταν στο Koolfly, πριν μπω σαν συνεργάτης στο project. Η Νάντια και τα παιδιά έκαναν άριστη δουλειά, γι’ αυτό και το Koolfly είναι ένα πολύ established online brand. Απλά, ήμουν τυχερός με τα test που έκανα, και είχαμε τόσο μεγάλη αύξηση στο CR.

Οπότε, όποιος κατεργαράκος δει έστω και ελάχιστο ψείγμα κακίας/ειρωνείας σε ότι έγραψα, έχει πέσει έξω και είναι και λίγο.. κακοπροαίτερος.

Don’t do it. Don’t think like that. Σέβομαι απίστευτα όλη την ομάδα.

Υ.Γ2: Και δεύτερη αποποίηση. Έτσι για να έχουμε. Δεν κάνω καμία επίθεση σε κανένα αφεντικό γιατί έχει άποψη για το design. Και γούστο του, και δικαίωμα του. Αν θες, ίσως να είναι μια μικρή μομφή προς τα εσένα, που δεν προσπαθείς να πείσεις το αφεντικό σου, όχι ότι κάνει λάθος, αλλά το ότι δεν σου δείχνει εμπιστοσύνη σε μια επιστήμη που γνωρίζεις καλύτερα.

Αλλά, και πάλι.. δες την σαν μια μικρή καλοπροαίρετη μομφή. Μομφούλα. :-p

Υ.Γ.3: Εδώ θα είναι και το πρώτo μου παράπονο, γιατί με τρώει σαν σαράκι.

Υπάρχουν αρκετοί φίλοι εκεί έξω, που λένε ‘Ο Φώτης είπε για εμένα αυτό’, ή ‘ο Φώτης είπε για εμένα εκείνο’, και πάει λέγοντας. Κάποια ίσως ζείτε κάτι αντίστοιχο.

Ο Φώτης λοιπόν δεν λέει για κανέναν τίποτα. Τους σέβεται όλους, είτε το πιστεύετε, είτε όχι.

Ο Φώτης λοιπόν μιλάει μόνο για τα έργα. Αν κάτι δεν του αρέσει ή το θεωρεί λάθος, ή πιστεύει ότι χρήζει βελτίωσης, το λέει (ο κακομοίρης ο Βαρβαδούκας, πρέπει να έχει φάει τουλάχιστον 50-60 emails τα τελευταία 2-3 χρόνια).

Και ο λόγος που το κάνει αυτό είναι πολύ απλά, γιατί θεωρεί ότι είναι προτιμότερο να επισημάνει κάτι για να βελτιωθεί, παρά να το αγνοήσει. At the end of the day, ποιος βγαίνει πραγματικά κερδισμένος στο τέλος; Για σκεφτείτε το…

Αντίστοιχα, ο φίλος μας ο Φώτης, πάντα ζητάει να του δίνουν feedback, γνωστοί και άγνωστοι, για να βελτιώσει τη δουλειά του, και το τελικό αποτέλεσμα.

Αυτά, σαν απλό παράπονο.

Υ.γ.4: Τελειώνω με ένα 4ο υστερόγραφο, που… δένει και με το 3ο.

Είμαι εντυπωσιασμένος με τη UI δουλειά που έχει γίνει στους μεγάλους online retailers της αγοράς. Σίγουρα με το Πλαίσιο, που εδώ και καιρό παραδίδει μαθήματα, τα τελευταία 2 χρόνια περίπου με Κωτσόβολο, και εσχάτως με τη δουλειά που έκανε ο φίλος Νίκος και η ομάδα του, στο Public (personal notice: Αυτό θεωρώ το τέλειο design για έναν generalist).

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν και λάθη. Οπότε, σε ρωτάω καλέ φίλε και φίλη…

Να αναφέρω το πιο κάτω επικό λάθος στα παιδιά του Πλαισίου, που ενδεχομένως τους κοστίζει χιλιάδες (ή ακόμα και εκατομμύρια, αν αργήσουν να το πάρουν χαμπάρι)… ή θα φανεί σαν ‘Ο Φώτης είπε για εμένα αυτό’; (get my point??)

Όπως μπορείτε να παρατηρήσετε, είμαι μερικά μιλισεκόντς πριν πατήσω Ολοκλήρωση παραγγελίας, και ένα popup εμφανίστηκε για να μου κλέψει την προσοχή, και να μου προτείνει να … ξεκινήσω πάλι το purchasing path μου.

Για να το απλά… Είναι σαν να είμαι μπροστά στο ταμείο, να δίνω στην κοπέλα στο ταμείο τα 279 ευρωπουλάκια μου, και την ώρα που πάει να τα πάει.. πετάγεται ένας κορυφαίος τυπάκος και φωνάζει … ‘Ώπα, ώπα!!! Μισό! Μην πληρώσεις… Έλα να σε πάω στην είσοδο να δεις τις εκπτώσεις μας’. 😉